شونره آذر روز دانشجو تو ایرانه
یه خاطره برا اون روز دارم که میگم خدمتتون

ترم اخر دانشگاه بودم و قدیمی
برا همین اتاق بسیج دانشجویی رو دادن بهم که ژتون غذای دانشجو ها رو بدم
البته خودمم بدم نمیومد
چون میشد روزی چندتا ژتون تک زد و وقتایی که غذای سلف سرویس دانشگاه خوب بود..یه دل سیری از عزا دراورد
یا به داد رفیقا ی گشنه رسید

خلاصه که بد نبود

روز شونزده اذر بهم گفتن که از بعد از ظهر تو اتاق باشم
چون مراسم بود و برا خوابگاههای بیرون دانشگاه غذا نمیبرن تا همه اجبارا بیان تو مجتمع مرکزی و منم ژتون اضطراری به اونایی که میان بدم برا شام
اینطور که مشخص بود از چندتا از دانشگاههای شیراز هم میومدن و اصل کار من خدمت دهی به اونا بود

^^^^^*^^^^^

القصه


تا وسطای مراسم کار من شد ژتون دادن به ملت
اخرای مراسم که میخواستن شام بدن...منم هُل خوردم تو سالن مراسم
عجیب بود که چلوماهی و نوشابه و مخلفات تو ظرف یکبارمصرف سرو کرده بودن
قاشق و چنگال یکبار مصرف هم داخل ظرف
رفتم کنار دوستام نشستم و شروع کردم شام خوردن
حین خوردن چنگال پلاستیکی شکست..اونو انداختم دور و با قاشق ادامه دادم که قاشقه هم شکست..ارزونترین مدلش رو خریده بودن ناکس ها
عوض چلو ماهی رو با خریدشون جبران کرده بودن

دیدم انگار نمیشه ادامه داد
طبق روش اجداد بز چرون خودم با دست نشستم به خوردن
خدایی کیف هم میداد
یه لحظه دیدم کل ردیف دوستان دارن با دست میخورن..دیگه عادی شد..یه مِلِچ مولوچی راه افتاده بود که واویلا

حضرات رؤسای دانشگاه هم برا اینکه رزومه ی کاریشون عالی بشه
از صدا و سیما و خبرنگارها هم دعوت کرده بودن تا این مراسم رو پوشش بدن به جهت پاچه خواری بالا دستی های خودشون

شام تموم شد..مراسم تموم شد..منم از خستگی زیاد رفتم تو همون اتاق بسیج..در رو قفل کردم و کپیدم..فرداش هم تا عصر کلاس داشتم
عصر فرداش رفتم خونه

^^^^^*^^^^^

در بدو ورود حس کردم یه خبرایی هست
چون همه چی مشکوک بود
وارد که شدم داداشم رو دیدم..تا سلام کردم منفجر شد از خنده..شکمش رو گرفت و رو زمین ولو شد
رفتم تو پذیرایی
دیدم همه منو که میبینن هرهر میخندن
یه لحظه شک کردم نکنه شلوارم پاره س یا موهام یجوری شدن
تو اینه نگاه کردم و دیدم نوچ
همه چی عادیه

تا اینکه بابامو دیدم
عجیب بود اون نمیخندید
برعکس داشت با غیض نگاهم میکرد
سلامش کردم
گفت
زهر مار
خاک بر سرت بیشعور
دیگه واقعا گیج شده بودم
نمیدونستم چی شده..چه خبطی کردم یا خدا


اخرش مادرم اومد و گفت
بچه جون..تو همیشه باید عین عنتر ادا در بیاری
اونم تو دانشگاه..اونم جلو دوربین تلویزیون؟؟
گفتم به جون خودم من کاری نکردم

مادرم گفت
باشه..تو درست میگی..پس بشین پای اخبار و شاهکارت رو ببین

تا دوساعت که کانال عوض میکردم تا شبکه ی یک..اخبار سراسری پخش شد
بعد کلی طول و تفسیر
مراسم دیروز دانشگاه شیراز رو نشون داد
حالا قصه چی بود

دوربین یه لحظه میوفته روی من
منم با دست دارم کوفت میخورم
بعد این صحنه رو چند بار هی نشون داد

از قرار از دیروز تا امروز
شبکه ی استانی سه بار
شبکه ی سه..شبکه ی یک..هر کدوم دوبار
شام خوردن من رو نشون داده بودن

دستمو رو به اسمون کردم و گفتم
ای خدا
تورو خدا منو بکش
کم تابلو بودم تو دانشگاه
این آخریش رو چکار کنم؟
فردا هم امتحان دارم
اگه نرم دانشگاه هم که بابام منو شقه میکنه
برم هم که عین آدم کون پتی همه بهم میخندن
خدایا به چه گناهی منو داری میچزونی؟؟؟


هعییییی

فرداش تو خیابون ملت هم بهم میخندیدن
تو دانشگاه که هیچی..کلا سوژه شده بودم

تا یکماه هم پس لرزه های اون شام خوردن منو میلرزوند


فقط اینو فهمیدم



قاشق چنگال یکبار مصرف خر است
دانشگاه خر
صدا و سیما پدرجد همه ی خرها س
شام خر است
مراسم خر است

شونزده آذر خیلی خر است

اما

غذا خوردن با دست خیلی باحاله
برنج خالی رو بادست بخوری تو دهنت مزه ی چلوکباب سلطانی میده
....

ترم چهارم دانشگاه بودیم
بعضی از دروس عمومی هم خب قاطی پاتی بود و از هر رشته ای داخل کلاسا بودن
از قضا یه پسری بود که بنده خدا قد کوتاهی داشت حدودا نود سانت بیشتر نبود..فرم دست هاش هم یجوری بود..کوچیک و تپل
این بنده خدا حالا به هر دلیلی گوشه گیر بود و با کسی نمیجوشید..لابد مسخره ش میکردن

^^^^^*^^^^^

خلاصه
وسطای ترم بود که یروز حسب اتفاق من داشتم با موتور از سربالایی خرکی دانشگاه بالا میرفتم تا برم سرکلاس که دیدم همین پسره از اتوبوس جا مونده و داره تندتند میره که برسه
رسیدم بهش و گفتم سوار بشه تا برسونمش
ولی مگه قبول میکرد
با هر مصیبتی بود سوار شد و رفتیم
این اتفاق باعث شد که باهم رفیق بشیم
بعد یه مدت باهم کلی کوک شدیم
اخرای ترم بود که یروز بهم گفت
اگه فردا بیکاری بریم باهم یه گشتی بزنیم
پیشنهادش جالب انگیز بود..اخه ازش بعید بود
قرار گذاشتیم و فرداش باموتور زدیم بیرون
پیشنهاد داد بریم بیرون شهر و یه جای دور
با تعجب قبول کردم و رفتیم یه جایی که تو عمرم نرفته بودم
القصه
نشستیم و یه مقدار هله هوله داشتیم خوردیم
بعد یکساعت بهم گفت
میدونی چرا اومدیم اینجا
گفتم جنابعالی مغز خر میل کرده بودی
دیگه اومدیم
بعد یه خنده ی عربده مانند گفت نه ستار
حقیقتش تو مثل برادرمی
گفتم بیایم اینجا تا یه چیزی بگم
گوشام تیز شد
گفتم خب بفرما..بگو

بعد یه ربع اسمون و ریسمون بافتن گفت از یه دختری خوشش اومده
چون خودش شهرستانیه ازم خواست براش تحقیق کنم و اگه همه چی مثبت بود..من از طرفش برم با دختره صحبت کنم و اجازه بگیرم با خانواده ش برن خواستگاریش

^^^^^*^^^^^

نمیدونم تو شرایط اینجوری بودین یا نه
داشتم از خنده تو خودم جر میخوردم..اما میترسیدم بخندم و طرف ناراحت بشه
گفتم خب حالا اون دختر کیه
جوابش منو تا انفجار برد

اخه دختره یکی از پولدارترین..های کلاس ترین..مغرور ترین و گَنده دماغترین دخترای دانشگاه بود که حتی بابای خودشم تحویل نمیگرفت

به پسره گفتم جعفر
حالا هیچ راهی نیست بیخیال بشی
اخه اون دختره یجوریه
به تو اصلا نمیخوره
یعنی خب ببین
زن گرفتن که الکی نیست و مکافات داره

بعدشم
اینا رو همون تو شهر میگفتی
آواره ی کوه و کمر مون کردی برا همین؟

بگذریم
یه قهری کرد که وامصیبت
قبول کردم که برم پیش دختره و بگم جعفر عاشقش شده

^^^^^*^^^^^


برگشتیم سمت شیراز
تو مسیر چند دفعه از خنده نزدیک بود با سر بخوریم زمین
.....

چند روز بعد دیدم اون دختره یجا نشسته
رفتم سمت و کاملا با ادب گفتم
اجازه هست یه مطلبی رو بگم خدمتتون
دختره هم نه گذاشت و نه برداشت و گفت
اقای اریافر
با عرض معذرت من قصد ازدواج ندارم
مخصوصا با شما

منم نه گذاشتم و نه برداشتم و رک گفتم
چی پیش خودت فکر کردی
تورو مفتکی هم بدن بهم نمیخوام
توهم زدین
دلیل اینکه اومدم پیشتون اینه که بگم اون دانشجو قد کوتاهه..اسمش جعفره
اون ازم خواسته بیام از شما اجازه بگیرم. برا امر خیر بیان خونتون

همیشه برام سوال بود اون کیفی که خانمها همیشه باهاشونه چی مگه داخلشه
تا که یقین پیدا کردم حتما چندتا آجر
نکبتِ خر چنان با کیفش تو کله م کوبید که
خون از کله م جاری کرد
چندتا از دوستام رسیدن و منو بردن بهداری
تا دوروز هم که سرم از درد داشت میترکید

روز سوم رفتم دانشگاه
دختره تا منو دید اومد سمتم
فوری داد زدم


آقووو
من غلط کردم
از گور مرده و زنده م خوردم
ول کن جون بابات



دختره اومد و معذرت خواهی کرد و گفت که انتظار از همه داشته الا جعفر
حالا نمیشه ناحق گفت
جعفر یجوری بود
ولی خب
این وسط کله ی من چرا تاوان داد
خدا عالمه

^^^^^*^^^^^


فقط چندتا تجربه نصیبم شد
هرچند دردناک
اما عالی


هیچوقت با موتور کسی رو سوار نکنم

رفاقت با جعفر نامها ممنوع

هنگام صحبت با خانم ها ازشون قد یک طول دست بعلاوه ی طول یک کیف فاصله بگیرم


هیچوقتی عصای خیر برا کسی نشم
علی الخصوص امر خیر

دانشگاه خر است



○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○ ○

دوران دانشجویی بود برای لیسانس

بعد موقع امتحانا بود

منم که کلن تو طول ترم هیچی نمیخوندم و جزوه هم نمینوشتم

*gil_li_li_li* *gil_li_li_li*


امتحان فیزیک الکترومغناطیس داشتیم یکی از سخت ترین درسامون

هی نگاه به جزوه میکردم هیچی نمیفهمیدم

:khak: :khak:

هی عرررررررر میزدم کف اتاق و دود از باکسنم در اومده بود

*gerye_kharaki* *gerye_kharaki*

بعد یکی از رفیقام گفت اصخر اگه نمیره تو مخت یکمی برو تو ایوون تا یه هوایی بت بخوره


بعد گفتم شاید جواب بده ، رفتم داخل ایوون نشستم روی نرده های ایوون

برا خودم آواز میخوندم

*soot* *soot*


بعد یه رفیق داشتیم توی سوییت های پایین داشت درس میخورد

اسمش صادق بود

ولی ما بش میگفتیم اوس علی نجس


کلن برا همه لقب میزاشتیم

یه حاجی داشتیم تو اتاقمون اولش که اومده بود خیلی بچه مثبتی بود

بعد بسکه براش گوزیدیم از لج ما میگوزید این آخریا
بعد بش میگفتیم حاجی گوزو

این اوس علی نجس پایین بود

گفت ببند اون دهنتو داریم درس میخونیم

*fosh* *fosh*

بعد من گفتم خوبه یکمی براشون فیلم بازی کنم


گفتم اوس علی دیگه حال و حوصله زندگی ندارم

به ننم بگو خرس خوردش نگید خودشو کشته
*odafez* *odafez*

بعد این اوس علی میگفت برو بابا جرأتشو نداری هی میخندید

بعد من پیش خودم گفتم که بزار یکمی آویزون بشم بعد با زور دستام میام بالا

*palid* *palid*

انصافا ارتفاعشم خیلی بود ، چون ما طبقه بالا بودیم

بعد گفتم اوس علی حالا که خودمو کشتم میفهمی

بعد آویزون شدم





بعد این اوس علی از تو ایوون پایین اومد بیرون
دید آویزون شدم

گفت داری چیکار میکنی اخمخ

*esteres* *esteres*

بعد من کف پام به دیوار بود و دستم به نرده ها وصل بود

باکسنمو داده بودم عقب مثه میمونا

بعد این اوس علی دقیق زیر باکسن من واساده بود

گفتم اوس علی برو کنار تا نریدم رو سرت

*vakh_vakh* *vakh_vakh*

بعد خندم گرفت

عاقا تا خندم گرفت
دستام جفت شدن ، چسبیدن به هم ، اویزون شدم

بعد دستا که جفت بشن نمیشه که دیگه زور زد

گفتم وااااای اوس علی خاک بر سرت

*help* *help*

بدو بدو واقعی شد

این اوس علی نجسم حول کرده بود

هی جیغ و داد میکرد

*dingele dingo*

منم با این شلوارک آویزون شده بودم

یه چشمم شده بود اشک یه چشمش شده بود عن

*gerye*


من هی جیغ میکشیدم میگفتم خدایا گوز خوردم

خدایا من نمیخواستم خودمو بکشم

الکی الکی دارم میمیرم

خدایا بدبخت شدم

بعد زیرمم نرده بود میترسیدم از اون بالا بپرم

نرده از وسط جرم بده نصفم اینور بیوفته نصفم اونور

هی همیطوری تو هوا هی میگفتم خا بر سرت اوس علی

ریدم رو سرت اوس علی

اونم هی مثه مرغ پر کنده اینور اونور میدویید جیغ میزد

*dingele dingo*


بعد دیگه دستام خسته شده بود

گفتم خدایا مو اصن قصد خودکشی نداشتم الکی الکی دارم میمیرم اگه مردم همش تقصیره این اوس علی نجسه


بعد پامو فشار دادم به دیوار که از بقل دیوار دورم کنه نیوفتم رو نرده طبقه پایین و روی پاگرد سیمانی

بعد همیطوری که پامو فشار دادم به دیوار باکسنم گردولی شد

هموطوری خودمو از دیوار دور کردم و پریدم پایین

بعد با کف پا اومدم رو زمین بعد چون ارتفاع زیاد بود

اتوماتیک زانو هامم تا آخرین حدشون جمع شدن و از چهل پنج درجه به صفر درجه رسیدن

بعد بازم حده ارتفاع و وزن بیش از حد مجاز بود که مابقیه انرژی رو باکسنم جان فدایی کرد و خودشو کوبید به زمین

و نیرویی معادل هفتصد و شیش کیلو ژول به باکسنم وارد شده

و در اثر فشاره وارده طبق فرموله
u = mgh

با احتصابه

گرانش برابره با
۹٫۸۲ میلی متر بر ثانیه

پتانسیل انرژی جنبشیه من زیاد شد و در اثر اختلاف پتانسیل به وجود اومده

برق از باکسنم متصاعد شد و خشتکم جر خورد
و سه چهار تا پیچ و مهره هام ریخت کف بیابون


و هر چی فیزیک خونده بودم پاک شد امتحانمم ریدم

بعدی که خوردم زمین با باکسن ولو شدم
بعد خودمو زدم به مردن

بعد بچه ها تازه اومدن بیرون

یکیشون گفت اصخر دعا کن جفت پاهات شکسته شده باشه وگرنه من برات میشکنمشون


بعد من گفتم وای به من دست نزنید هنوز گرمم
*narahat* *narahat*

اوس علی برو نخ سوزن بیار

*odafez* *odafez*


فکر کنم باکسنم پاره شده

دست به من نزنید که جیغ میکشم

بعد اینام اینقده بیشعور بودن دست نزدن منو ول کردند رفتن

*talab* *talab*


خو یعنی چی این چه طرز برخورد با یه مصدومه که از یه خودکشی جون سالم بدر برده



♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦


یه خاطره دیگه هم دارم
من همیشه تو خوابگاه با این شلوارکه و زیر پوش حلقه ایی میگشتم

*baghal*

بعد خوابگای ما اصن خیلی دور بود از انسان ها و جماعت ادمیزاد

بعد دیگه همه با هم خودمونی بودیم

بعد ترم یک یا دو بود

یکی از دخترای دانشگاه که مسئول کانون فرهنگی بود

با وانت دانشگاه و یکی از مسئولین دانشگاه اومده بود تو خوابگاه

اومده بودن دنبالم برای کارای فرهنگی و دکور چیدن


*malos* *malos*


بعد دم در به یکی از بچه ها گفت که بلند صدام بزنه اونم هی از جلو دره طبقه پایین بلند صدا میکرد

اصصصصخخخخخررررر اصصصصصصصخخخخخررررر

بعد من اومدم دم پله ها واستادم

گفتم مرررررررررگ و اصخر

*righo_ha* *righo_ha*

چیکار داری ؟؟

گفت بیا پایین یکی کارت داره

*fekr* *fekr*

گفتم من نمیام پایین بگو بیاد بالا

*fuhsh* *fuhsh*

بعد گفتش که آخه نمیشه


*Aya* *Aya*

بعد من یواش یواش داشتم میومدم پایین با شلوارک صورتی و توپ توپیم ، هر کسی که میومد بالا با باکسنم میزدم بش بخوره به دیوار

کل راه پله ی ما ، رو به روش دیوار نداشت همش شیشه بود
قشنگ میتونستی یه نفرو که میره پایین یا میره بالا ببینی

وسط مسیرم نشستم رو حفاظ پله ها قیژژژژژ با باسنم قر خوردم اومدم پایین

بعدم دستمو کردم تو باکسنم شلوارکمو که این حفاظ حول داده بود داخل کشیدم بیرون


بعد من نگاه نکردم پایین ببینم کیه

:khak: :khak:

همیطوری اومدم اون خانمه که مسئول فرهنگی بود کل مسیر داشت منو از بیرون تو شیشه ها میدید

بعد من اومدم دم در دیدم عهههه ؟؟!!!

*moteafesam* *moteafesam*

بعد بدتر حل کردم مثه اسب حامله شروع کردم دویدن بالا که لباس درست بپوشم

تو مسیر مثه اورانگوتان چهار دستو پا میرفتم بالا

بعد که از رو به روی دستگاه راه پله رفتم کنار داد زدم گفتم

گفتم اندکی صبر کنید هم اکنون خود را میرسانم

*modir* *modir*

بعد رفتم شالوار پوشیدم و عینک دودی زدم و اینا که یعنی مثلن فکر نکنه خیلی دیگه بی کلاسم و اینا

ولی خو مثی که همه چیو دیده بودن

اخه مسئوله که اومده بود میگفت چه شلوارک قشنگی داریا

رفیقمم که زود تر رسیده بود ، میگفت کل مسیر رو داشت نگات میکرد و میخندید ، منم بش میگفتم براش دعا کنید داریم از دستش میدیم

:khak: :khak:


بعد رفته بودیم برای دکور سنگ های بزرگ بزرگ ببریم که رنگ کنن و دکور بزنن

من دولا که میشدم

شلوارکه زیر شلوارم پوشیده بودمش چشمم میخورد به اون

دولا که میشدم شلوارکمو که میدید این اصن انگاری تشنج میکرد


هی میگفتم خانم فلانی هی نخندا کار کن

میگفت من نمیتونم خودتون بار کنید سنگا رو

*odafez* *odafez*





♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪ ♪ ♫ ♪ ♫ ♪


*ghalb_sorati* دلاتون شاد و لباتون خندون *ghalb_sorati*


لیست خاطره های قرار داده شده تا به امروز ◄

اگه خدا بخواد سعی میکنم بیشتر بنویسم خاطرات و مطالب خنده دار

دوستتون دارم

*baghal*

عاقا برای لیسانس دانشگاه راه دور در اومده بودم

 

نمیتونستیم زود به زود برگردیم

 

و بخاطر همین تاسوعا عاشورا و دهه محرم رو موندیم دانشگاه

 

خلاصه یه هیات داشت دانشگاه که داخل نمازخونه مراسم میگرفتن

ولی مداح نداشت

:khak: :khak:  :khak:

 

شب اول رفتیم  حاج عاقا اومد صوبت کرد و حرف زد ، بعد مداح نداشتیم برگشتیم خوابگاهامون

شب دوم همینطور

شب سوم همینطور

شب پنجم شیشم بود با خودم گفتم یا مرگ یا فلاکت

گفتم حیفه عذاداری امام حسین بی مداح باشه

سریع یه کاغذ از کفه اتاق  برداشتم شروع کردم

یه مداحی از کریمی نوشتم رو کاغذ

 

میزنم دم ز علمدار رشید حرم عشق

شه با کرم عشق ؛ مه محترم عشق

صفای قدم عشق ، همان یار که گشته صنمه عشق

چکد از لب او ، بر لب پیمانه نم عشق

همان شاه که باشد سره دوشش علم عشق

 

***

نگار دله زارم صفا بخش مزارم

بجز عشق جمالش به دل خویس ندارم

قرارم ، بهارم شعارم همه دارو ندارم

که باشد شب اوله قبرم به کنارم

دلم عاشق رویش شدم بنده ی کویش

دلم بسته به کویش ، قدح نوش صبویش

 

 

♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦

 

خلاصه یه کاغذ از کف اتاق برداشتم نوشتمش روش ، یکمش رو حفظ کردم و با خودم گفتم بقیشم از روی کاغذ میخونم

 

منم یه کاپشن بلند مشکی داشتم مثه این خادمای امام رضا

 

شب شد رفتیم نمازخونه

حاج عاقا مثل هر شب شروع کرد به حرف زدن و روضه خوندن

 

آخرش گفت کسی مداحی نداره ؛ عاقا من بلند شدم مثه این آدمای حرفه ایی کاغذو از جیب کاپشنم در اوردم رفتم پشت میکروفن

 

عاقا ما شروع کردیم خوندن

 

میزنم دم ز علمدار رشیده حرم عشق

شهِ محترمه عشق ؛ مهِ با کرم عشق

همون موقع یه آدمه مرض دار نجاست لنعت الله علیه چراخا رو خاموش کرد

 

*gerye_kharaki* *gerye_kharaki*

 

منم دقیقا همین یه بیتو حفظ بودم

چراق قوه هم نداشتم ، با خودم گفتم بزار از چیزایی که یادم مونده بخونم

عاقا شروع کردم هر چی یادم بود میگفتم

ابلفضل نیامد ؛ چکد از لب او بر پیمانه ی عشق نیامد

شوم بنده به کویش ،  منم علمداره شکورش

نه حاتم نه سلیمان و نه موساس کلولش

قرارم شعارم بهارم نگارم فشارم

 

*ey_khoda* *ey_khoda*

همیجوری برا خودم بریدم و دوختم

 

 

دیدم این رفیقای اخمخم مثه این تیمارستانیا دارند میخندن

اون یکی داره ستون نمازخونه رو گاز میگیره

*O_0* *O_0*

این یکی داره با کفشای جا کفشی میزنه تو سرش

یکی دیگه ولو شده کفه نمازخونه تشنج کرده

*esteres* *esteres*

 

منم همیجوری میخوندم

 

بعد یکی از بچه های لعنت الله علیه دیگه اومد چراق قوه بگیره  ،  بعد نگاه کردم دیدم یا پیغمبر یه جوری خوندم که اصن نمیشه هیچ جا رو خوند اومدم برم اون پایینا رو بخونم

 

این لعنت الله علیه  که چراق قوه گرفته بودم خندش گرفته بود لامصب ؛ هی هندلی میخندید این نور چراق قوه هم هی میرفت زیر کاغذ هی میومد روی کاغذ

 

:khak: :khak:

 

یه لحظه نگاه کردم دیدم یا پیغمبل پشت کاغذی که از زمین برداشتم  روش مداحی نوشتم  اونطرفش ، ریاضی حل کردم  قبلن

 

بعد اون تمرینای ریاضی نور میفتاد زیرشون قاطی میشد بین نوشته ی مداحی

 

من میدیدم اینطوری رو کاغذ نوشته

 

همه دارو ندارم که باشد اتگرال ایکس مساویه دو ایگرگ پنج

شتابان دله زارم رادیکال  ندارم  ؛ ابلفضل ابلفضل

دلم غرقه دو ایکس دو ، حق داده  چهارصد و بییست سه

 

*help* *help*

 

این اخمخا هم دیگه سینه نمیزدند  و کف نمازخونه ولو شده بودن

یکیشون اونقد خندیده بود دو دستی میکوبید تو سرش

 

دخترا هم اونطرف جیغ میکشیدن

 

از حال رفته بودن

 

همونجا بود که اشک از خشتکم روان شد شروع کردم همونجوری از خودم ادامه دادم

 

بعد دیدم اینا سینه نمیزنن و ریتم از دستشون در رفته شروع کردم خودم سینه زدن

 

سینه که میزدم این میکروفونو میکوبیدم به سینه ام

 

ایطوری شده بود

 

همه هستی و دینم به فدایش  بووووووووممممب ابلفرض

بوووووووممممب

به قربانه گره بنده عذایش بووووووووممممممب

قیامت متجلی شود  بووووووووممممب  از نگاهش

 

بعدش دیدم خیلی اوضاع بیریخته

 

گفتم مظظظظظظلوووووووم ؟؟؟؟

 

همه گفتن حسین

 

منم تا شلوغ بود پریدم قاتی بچه ها سریع کاپشنمو در اوردم شروع کردم با بقل دستیم که تشنج کرده بود حرف زدن که مثلن من نبودم  اونم مثه خیار حواسش یه جای دیگه بود

 

*narahat* *narahat*

 

خدا شاهده نمیخواستم اونطوری بشه

*gerye* *gerye*

 

ایقد گریه کردم بعدش ؛ شور و شور اشک ریختم خجالت کشیدم از امام حسین

 

ولی خب تاثیرش خوب بود

 

شبای بعد بچه ها اومدن مداحی کردند و مراسم خوب شد

 

بعد ازشون میپرسیدم خو تو که بلد بودی میومدی از همون روز اول میخوندی

 

بعد میگفت والا با خودم گفتم اگه بخوامم به بدترین شکل بخونم باز بهتره تو میشه

 

*narahat* *narahat*  *gerye*

 

خدایا شکرت